Fiksasyon, kemik kırıklarının tedavisinde kırık parçalarının doğru pozisyonda sabitlenmesini sağlayan tıbbi bir prosedürdür. Bu yöntem, kemiğin iyileşme sürecini desteklemek ve hastanın hareket kabiliyetini en kısa sürede geri kazandırmak amacıyla uygulanır. Fiksasyon teknikleri, kırığın tipine, lokasyonuna ve hastanın genel sağlık durumuna göre değişiklik gösterir.

Fiksasyon Yöntemlerinin Temel Türleri
Fiksasyon, genellikle kapalı redüksiyon ve açık redüksiyon olarak iki ana başlıkta incelenir. Kapalı redüksiyonda, kırık kemik parçaları cerrahi kesi yapılmadan manuel olarak hizalanır ve alçı veya atel ile sabitlenir. Açık redüksiyon ise cerrahi müdahale gerektirir; kemik parçaları direkt görüş altında hizalanarak plak, vida veya çivilerle tespit edilir.

Yaygın Fiksasyon Teknikleri ve Kullanım Alanları

• Dış Fiksatörler: Cilt dışına yerleştirilen metal çubuk ve vidalardan oluşan bu sistem, karmaşık kırıklarda veya yumuşak doku hasarı olan durumlarda tercih edilir. Enfeksiyon riskini azaltmak için geçici çözüm olarak kullanılabilir.
• İç Fiksasyon: Titanyum plaklar, vidalar ve intramedüller çubuklar kemiğin içine yerleştirilir. Femur veya tibia gibi uzun kemik kırıklarında sıklıkla uygulanır.
• Biyolojik Fiksasyon: Kemiğin kendi iyileşme sürecini desteklemek için minimal invaziv teknikler kullanılır. Özellikle çocuklarda ve basit kırıklarda etkilidir.

Fiksasyon Sonrası İyileşme Süreci
Fiksasyon uygulandıktan sonra kemik iyileşmesi genellikle 6-8 hafta sürer. Bu dönemde hastanın dikkat etmesi gerekenler:

• Doktorun önerdiği fizik tedavi egzersizlerini düzenli uygulamak,
• Sigara kullanımını bırakmak (nikotin kemik iyileşmesini yavaşlatır),
• Kalsiyum ve D vitamini açısından zengin beslenmek.

Komplikasyonlar ve Risk Yönetimi
Fiksasyon sürecinde enfeksiyon, metal aletlerde gevşeme veya kemik kaynamaması gibi riskler olabilir. Enfeksiyon belirtileri (ateş, kızarıklık, şişlik) ortaya çıkarsa acilen tıbbi yardım alınmalıdır. Ayrıca, osteoporozu olan hastalarda kemik kalitesi düşük olduğundan iç fiksasyon malzemelerinin stabilitesi düzenli kontrollerle izlenmelidir.

Modern Teknolojinin Fiksasyona Katkıları
Günümüzde 3 boyutlu tomografi ve bilgisayarlı cerrahi planlama yazılımları, kırık hattının daha net görüntülenmesini sağlar. Robotik cerrahi sistemleri ise vida ve plakların milimetrik hassasiyetle yerleştirilmesine olanak tanır. Bu teknolojiler, özellikle omurga ve pelvik kırıklar gibi kompleks vakalarda başarı oranını artırır.

Fiksasyon ve Fizik Tedavinin Rolü
Ameliyat sonrasında fizik tedavi, eklem hareket açıklığını korumak ve kas gücünü geri kazandırmak için kritik önem taşır. Hidroterapi (su içi egzersizler) ve elektrostimülasyon gibi yöntemler, iyileşme sürecini hızlandırabilir. Hastaların yaklaşık %70’i, 3 ay içinde günlük aktivitelerine dönebilir.